Uitgeverij: Cargo
Genre: Thrillers & Spanning
Bladzijdes: 336
Prijs: € 19,99
Waardering:★★★★

Ik mocht dit boek lezen als jurylid voor de Hebban Thrillerprijs 2020. Ik kreeg dit boek toegestuurd van Hebban en vond het erg leuk om te jureren voor Hebban. Dit heeft op geen enkele manier mijn mening beïnvloed.

Waar gaat het boek over?

Waar ligt de grens tussen waan en werkelijkheid?

Faye van Laar woont al sinds haar vroege jeugd in een psychiatrische inrichting Groot Loenen op de Veluwe. Haar vader is er directeur, maar ze is ook patiënt, en samen met een vijftal medepatiënten vormt ze een ongebruikelijke familie.
Nieuw in de familie is Emilie, die aan achtervolgingswaanzin lijdt sinds haar vriend Steven werd vermoord. De daders hebben het nu op haar gemunt, beweert ze. Faye wil haar geloven, ze weet hoe het is met onzekerheden te leven, en probeert te helpen door zelf op onderzoek uit te gaan.

Ze ontmoet rechercheur Simon te Bresser die de zaak evenmin kan laten rusten, ondanks de conclusie dat Steven zelfmoord plaagde onder invloed van antidepressiva. Als Emilie ineens spoorloos verdwijnt, bundelen Faye en Simon hun krachten en ontstaat een onwaarschijnlijk speurdersduo.

Mijn mening over het boek

Een duister pad is het eerste deel in een serie rondom Faye. Faye heeft borderline en woont met haar medepatiënten, die ze ziet als familie, in het kasteel van haar vader. Faye is een jonge, creatieve en talentvolle vrouw. Ze vindt rust in het maken van puzzels. De behandelingen in Groot Loenen zijn anders dan anders, Julius van Laar gelooft in natuurlijke genezing en is tegen bepaald medicijn gebruik.

Artsen bewandelen liefst de gebaande paden, maar vergeten naast het pad te kijken. Daar kan het duister zijn, maar ook erg interessant.

Aan het begin van het boek had ik wel wat moeite met in het verhaal komen. Ik kon de personages moeilijk uit elkaar halen en ik raakte in de war. Misschien kwam dit ook omdat het een e-book was en ik daardoor niet even terug kon bladeren.
Al snel kreeg ik door met wie ik te maken had en kwam ik in het verhaal. Het verhaal slokt je op en neemt je mee, maar niet perse omdat het heel spannend is.

Bij de omschrijving thriller verwacht ik ’s avonds wakker te liggen van de spanning, die bleef een beetje uit. Toch zou ik dit boek na het lezen nog steeds omschrijven als een thriller. De personages zijn uiterst goed bedacht en er zit zeker een psychologische spanningsboog in dit verhaal. Je merkt ook goed dat dit een deel 1 is in een serie en wellicht verklaard dat wat missende spanning. De personages worden goed geïntroduceerd. De persoonlijkheidsstoornis van Faye komt wel aan bod en kan wellicht als triggerend bestempeld worden, toch vond ik het persoonlijk niet zwaar aanvoelen. De verschillende personages komen goed naar voren waardoor het voelde alsof ik ze ook echt kende. Het is goed bedacht hoe Faye en Simon samen werken, waar je dit natuurlijk helemaal niet verwacht. Het geeft een leuke dimensie aan het verhaal en is eens wat anders dan een politie duo.

Ondanks dat het verhaal de spanning miste en ik eigenlijk steeds wel door had waar het verhaal naar toe ging geef ik dit boek toch 4 sterren. Ik vond het verhaal op zichzelf ontzettend boeiend en interessant. Het betrekken van een actueel onderwerp in het verhaal maakt het bijzonder en ik ben dan ook zeker benieuwd naar meer. Hopelijk bevat die een goede portie nagelbijtende spanning.

---

Benieuwd geworden naar deze thriller van Corine Hartman? Of heb je hem al gelezen? Laat het zeker achter in de reacties.
Dit boek kwam voor mij van de drie gelezen boeken op nummer twee. Later deze week deel ik de recensie van mijn nummer 1.