Recensie Een heel gewoon gezin – Mattias Edvardsson

Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff B.V.
Genre: Literatuur & Romans
Bladzijdes: 448
Prijs: € 20,99
Waardering: ★★★★

Waar het boek over gaat

Een heel gewoon gezin is een psychologische roman over een gezin dat dreigt uit elkaar te vallen. Hoe ver zou jij gaan als je dochter wordt beschuldigd van moord?

Ze zijn een heel gewoon gezin: Adam, zijn vrouw Ulrika en hun negentienjarige dochter Stella. Ze leiden een aangenaam leven in een villawijk, met goedbetaalde banen en een uitgebreide vriendenkring. Van de buitenkant lijkt alles perfect. Tot Stella wordt gearresteerd op beschuldiging van moord op een man van bijna tweemaal haar leeftijd. Hoe kende ze deze zakenman eigenlijk? Welke reden zou ze hebben gehad om hem te doden?
Adam gelooft in zijn dochters onschuld. Ulrika denkt echter dat ze iets verbergt. En Stella? Wat is haar kant van het verhaal? Hoe goed kennen Adam en Ulrika hun dochter, en elkaar? En hoe ver kunnen ze gaan om haar te beschermen?

Mijn mening

Het boek begint met een proloog die vragen oproept. Hoe is de getuigenis van Adam verlopen? Wat heeft hij gezegd? En hoe is het afgelopen?

Na de proloog wordt het verhaal opgedeeld in drie delen je leest eerst het verhaal vanuit de vader, vervolgens vanuit de dochter en als laatste vanuit de moeder. De verdeling van het verhaal maakt het boek zo uniek, al was ik eerst wel een beetje huiverig toen ik doordat hoe het boek verdeeld was. Dit zou namelijk veel herhaling kunnen opleveren.

De vader
In het eerste deel lees je de ervaringen van Adam, de vader van Stella. Adam is priester van beroep en een gevoelige, sentimentele man. Je leest zijn onzekerheden als vader maar ook over zijn zorgen om zijn dochter.
De geschiedenis en het heden wisselen elkaar per hoofdstuk af. Je leert het gezin en hun geschiedenis kennen. De hoofdstukken zijn kort maar krachtig.
Je leert de geschiedenis van Stella kennen, van de geboorte tot haar puberteit. Adam is overtuigt van haar onschuld. Adam lijkt zich niet begrepen te voelen en heeft het idee dat niemand iets doet om zijn dochter te helpen. Deze machteloosheid is perfect omschreven door Edvardsson.
Door het opvliegerige karakter van Stella lijkt het gezin steeds verder uit elkaar te gaan, Adam wilt er alles aan doen om dit te voorkomen en zijn normen en waarden tegenover de slachtoffers en getuigen vervagen steeds verder.

De dochter
In het tweede deel volgen we Stella. Stella lijkt vooral op zoek te zijn naar spanning en avontuur. Alles wat er in het dagelijks leven gebeurt, vindt ze tamelijk saai. Waar je in het eerste deel dacht dat Stella vooral een dwarse puber is, zie je nu dat achter alle stoere praat vooral een jong, kwetsbaar meisje schuilt. De hoofdstukken wisselen zich ook in dit deel weer af tussen heden en verleden, waar ze in het heden in hechtenis zit in afwachting tot het proces en het verleden een samenvatting is van haar puberteit, het ontmoeten van Christopher Olsen en de aanloop naar de beruchte avond.
Sommige situaties die de vader heeft beschreven komen ook hier weer aan bod, maar doordat ze op een andere manier bekeken en beschreven worden voelt het bijna niet als herhaling.
Doordat je een kijkje krijgt in het chaotische brein van Stella ga je van haar houden. In dit deel van het boek zit veel spanning en er zijn een paar ijzersterke cliffhangers. Edvardsson weet de spanning goed op te bouwen en op sommige momenten voelt het zelfs aan als een thriller.

De moeder
Ulrika is een gedreven advocate. In de voorgaande delen kwam ze kil over, alsof ze alleen gericht was op haar carrière, maar in dit deel lees je over haar onzekerheid over het ouderschap en haar rol hierin. Het laatste deel gaat vooral over het heden en speelt zich af in de rechtbank tijdens de zitting van Stella. Langzaam wordt er meer duidelijk dat Ulrika het grootste geheim van de drie met zich meedraagt. Ulrika komt voor dezelfde dilemma’s te staan als Adam hoe ver zou je gaan als je dochter beschuldigd wordt van moord. In het laatste deel kom je er steeds meer achter wat er is gebeurd, tenminste dat idee geeft de auteur je. In feite kom je pas op het allerlaatste moment erachter of Stella schuldig of onschuldig is. De spanningsopbouw op het laatste moment is geweldig, je moet gewoon weten hoe het gegaan is en het boek wegleggen behoort dan dus ook niet meer tot de opties.

Het verdelen van het verhaal in drie delen maakt de roman echt ijzersterk. Het drama wat zich drukt op het gezin en het beklemmende gevoel ervaar je zelf tijdens het lezen. Gedurende het boek dacht ik al te weten hoe dit af zou lopen, omdat er zo gehamerd werd op “ze waren een heel gewoon gezin”, maar het plot was toch een verassing. Ik heb erg genoten van dit boek en had het dan ook in een paar dagen uit, ik moest en zou weten wat er was gebeurd op die avond.


Ik wil uitgeverij Luitingh-Sijthoff bedanken voor dit vooruitlees exemplaar. Het ontvangen van dit exemplaar heeft op geen enkele manier invloed gehad op mijn recensie.

Geef een reactie

CommentLuv badge

2 comments