Recensie De geur van groen – Pamela Sharon

Uitgeverij: Moon
Genre: Young Adult
Bladzijdes: 320

Prijs: € 19,99
Waardering:★★★

Waar gaat het boek over?

Raaf is een gewoon meisje van zestien. Ze houdt van verhalen en is dol op haar beste vriendin May-Lin. Het enige wat haar leven anders maakt dan dat van de meeste tieners, is dat ze blind is.
Gelukkig vertelt May-Lin haar hoe kleuren ruiken en voelen. Zij creëert daarmee een wereld voor hen samen. Dan gebeurt er op een dag iets wat Raafs leven helemaal op zijn kop zet en alle kleuren laat verdwijnen. In een wereld die niet alleen haar kleur maar ook haar glans kwijt is, moet Raaf haar eigen weg zien te vinden.

Mijn mening

De geur van groen is zo’n boek wat ik al heel lang klaar had staan in Kobo Plus maar toch steeds niet in begon. Nu ik er eindelijk in begonnen ben en hem uit heb, heb ik spijt dat ik zolang gewacht heb.

In De geur van groen zien we de wereld door de ogen van Raven. Raven, iedereen noemt haar Raaf, is een middelbare scholier die alles doet wat andere middelbare scholieren ook doen. Ze gaat naar school, maakt huiswerk en gaat winkelen met haar beste vriendin May-Lin. Er is alleen één ding anders Raven is blind en ziet de wereld door de ogen van May-Lin. May-Lin legt haar, haar wereld uit door middel van geuren en kleuren. Door May-Lin heeft haar wereld kleur en straalt de wereld. Samen met May-Lin ontdekt ze de wereld en samen kunnen ze alles aan. Na een onverwachte gebeurtenis is haar wereld weer compleet zwart en moet Raaf haar eigen weg zien te vinden.

Het is alsof er iemand een groot gapend gat heeft geslagen in mijn borstkas dat nooit meer gevuld zal worden. Alles wat altijd zo vanzelfsprekend was, blijkt dat helemaal niet te zijn. Er is niets meer, behalve zwart.

Laat ik voorop stellen dat ik niemand ken die blind is en ik dus niet écht weet hoe dat is, maar ik denk dat dit boek erg realistisch geschreven is. Je wordt het verhaal ingezogen en geloofd elk woord. De emoties zijn rauw en eerlijk en de thema’s die voorbij komen zijn zowel hartverscheurend als hartverwarmend.

De personages in De geur van groen zijn interessant, maar op Raaf na zijn ze wel wat vlak gebleven. Je weet genoeg van ze om een beeld te vormen, maar voor het verhaal had het leuk geweest als ook de andere personages wat meer diepgang hadden gekregen zoals bijvoorbeeld een paar hoofdstukken vanuit het perspectief van Roan. Neemt niet weg dat ik vind dat Raaf subliem is neergezet en een heel sterk personage is. Ze maakt ook een hele mooie groei door en gaat van een afhankelijke Raaf naar een onafhankelijke Raaf die de wereld op haar eigen manier leert zien en beoordelen. Pamela heeft dit met de juiste hoeveelheid woorden en emoties ontzettend onroerend op geschreven. De thema’s rouw, vriendschap, liefde, onzekerheid en vriendschap zijn daarnaast heel mooi omschreven. Wat dat betreft klopt het verhaal voor mij helemaal.

De stemmen om me heen klinken vrolijk en lacherig, dus dit is wat het donker doet met mensen die kunnen zien. Er is weinig duisters en sombers aan. Dit is de andere kant van zwart, het zwart van Rembrandt, het zwart van allemaal hetzelfde zijn en het zwart van dingen pas kunnen missen als je ze hebt meegemaakt.

De schrijfstijl van Pamela is toegankelijk en leest makkelijk weg. Er worden geen moeilijke woorden of zinnen gebruikt. Tegelijkertijd is de schrijfstijl levensecht, de emoties bijna voelbaar en je gaat zelf ook nadenken over je vanzelfsprekendheid van het zien van iets simpels als schilderijen in een museum. Dingen die vanzelfsprekend waren voelde na het lezen van dit boek als bijzonder. Na het dichtslaan van dit boek voelen zelfs kleuren anders, groen is niet langer gewoon groen. “Groen is de kleur van een nieuw begin. Het geeft mij het gevoel dat ik kan zijn wie ik wil zijn. Alles is mogelijk als je in je eigen groei gelooft. Nieuwe kansen en mogelijkheden die verborgen liggen in het midden van geel en blauw”

De geur van groen heeft mij erg aangegrepen en zal mij nog lang bij blijven. Het is mooi hoe een verhaal zo hartverscheurend en tegelijkertijd zo hartverwarmend kan zijn en zo bij je binnen komt, waarschijnlijk juist doordat het zo simpel is geschreven. Het kwam binnen en maakt alles wat zo vanzelfsprekend was opeens weer bijzonder. De geur van groen is een boek waarvan ik denk dat iedereen het zou moeten lezen.


Ben je benieuwd naar het boek van Pamela Sharon? Je kunt het bekijken via mijn persoonlijke link hieronder.

Geef een reactie

CommentLuv badge