Uitgeverij: Atlas contact
Genre: Literatuur & Romans
Bladzijdes: 224
Prijs: € 17,50
Waardering: ★★★
Voor De club van echte lezers van Uitgeverij Atlas contact mocht ik dit boek recenseren en heb ik een exemplaar thuis gestuurd gekregen. Hiervoor dank! Dit heeft op geen enkele manier mijn mening beïnvloed.
Waar het boek over gaat
Geschiedenisleraar Jacob Visser heeft een huis op een woonerf, een dochter die gaat trouwen en een vrouw die na de dood van hun eerste kind van hem is vervreemd. Wanneer hij tijdens een van zijn lessen iets ondoordachts zegt, komt zijn leven in een maalstroom terecht.
Een groepje neonazi’s vat zijn uitspraken op als een oproep om tot actie over te gaan en benoemt hem tot hun leider; in een gekraakte concertzaal wordt hij als een held ingehaald, en een oude boer durft hem eindelijk te laten zien welk vreemd schilderij hij al jaren op zolder verborgen houdt.
Terwijl de wereld om heen steeds vreemdere vormen aanneemt, ziet Visser zich geconfronteerd met pijnlijke herinneringen aan zijn gestorven kind en wordt hij nauwlettend in de gaten gehouden door een journalist die vroeger met hem bevriend was, maar nu vastbesloten is hem aan de schandpaal te nagelen.
Mijn mening
Aan het begin moest ik heel erg wennen aan dit boek. Ten eerste moest ik heel erg wennen aan de schrijfstijl van Rob van Essen, de schrijfstijl van de auteur is met geen enkele andere auteur te vergelijken in mijn ogen en ik moest er heel erg inkomen. Daarnaast had ik een ander soort verhaal verwacht. Ik dacht dat we eerst zouden lezen over de gebeurtenissen in het klaslokaal, maar dat gebeurde niet. Hierdoor voelde het even alsof ik meteen in het diepe werd gegooid en een voorgaand deel van een reeks boeken had gemist.
Visser is hard, cynisch en bevat redelijk wat humor. Toen ik eenmaal had geaccepteerd dat het een ander verhaal was dan ik had verwacht las het uiteindelijk lekker vlot weg.
Visser gaat over een vastgelopen huwelijk, onmacht en de sleur die het dagelijks leven wordt genoemd. Je wordt letterlijk meegenomen door de gedachte gangen van Jacob Visser waarbij alle emoties aan bod komen. Visser lijkt er alleen voor te staan in dit boek, de vrienden die hij had in het verleden lijken nu kilometers van hem af te staan.
De meeste personages blijven redelijk oppervlakkig, maar Jacob Visser wordt echt subliem uitgewerkt. Het ene moment wil je hem een schouder aanbieden en zeggen je staat er niet alleen voor en het andere moment wil je hem door elkaar schudden, zodat hij eindelijk voor zichzelf op komt.
Het is een mooi uitgewerkt verhaal met een unieke hoeveelheid emoties die je om de oren vliegen. Waarin zowel de humor als de emotionele stukken erg goed omschreven zijn. Na het dichtslaan van het boek blijf je met een beklemmend gevoel achter.
Toch was het niet helemaal mijn boek. Ik heb er van genoten, maar de schrijfstijl van Rob van Essen is niet te typeren als mijn favoriete schrijfstijlen. Toch ben ik hierdoor wel benieuwd naar zijn andere boeken en ga ik er zeker nog eentje de kans geven in de toekomst.
Dit boek is al eens eerder uitgekomen, in 2008. Heb jij dit boek al gelezen? Wat vond jij ervan? Laat het achter in de reacties!